ඌට වේවැලක් තිබේ

 

මීට වසර ගණනාවකට ඉස්සර සිළුමිණ පත්තරේ ගැමි රස කතා කියලා හරි අපූරු කතා පෙලක් පළ වුනා මට තවම මතකයි. ඒ කතා වලට මුල් වෙලා තිබුණේ ගම් වල වෙච්චි රසවත් හාස්‍යජනක සිද්ධි. ඉතින් මේ කතාවත් මගේ මතකයේ රැඳුනු එකළ සිළුමිණ පත්තරේ පළවුන රසවත් කතාවක්. ඔන්න මෙහෙමයි සිද්ධිය.
               මෙය  එක්තරා ගම්බද පාසලක සිදුවූවකි. ඔන්න ඉතින් සුපුරුදු පරිදි විදුහලේ පහල පංතියක සිංහල භාශාව උගන්වමින් සිටි ගුරුතුමිය ළමයින්ට කපුටා ගැන වාක්‍ය රචනාවක් ලියන්නට කියා ඇත. ළමයින් සියලු දෙනා මහත් උනන්දුවෙන් එම කාර්‍ය කළෝය. වැඩේ අවසන් වූ පසු ගුරුතුමිය ළමයින්ගේ පොත් පරික්ෂා කර බලමින් ළමයින් ලියා තිබූ රචනා ඇගයීමකට ලක්කර අඩු පාඩුද පෙන්වා දෙන්නට විය. ගුරුතුමිය ළමුන් ලියූ රචනා වල පොදුවේ දුටු අඩුපාඩුවක් වී තිබුණේ "කපුටා කළුයි", "කපුටාට හොටක් තිබේ", "කපුටාට අත්තටු දෙකක් ඇත" යනාදී වශයෙන් සෑම තැනම කපුටා යන වචනය යෙදී තිබීමයි. ඒ ගැන සිය අවධානය යොමුකළ ගුරුතුමිය සිසු දරුවන් අමතා කියා ඇත්තේ එලෙස කපුටා යන යෙදුම ඕනාවට වඩා වැඩි වාර ගණනාවක් එක දිගට යෙදීමෙන් රචනාව තරමක් නීරස වන බවත් ඒ වෙනුවට "ඌ", "උගේ" ආදී වචන ගැලපෙන ලෙස යොදාගතයුතු බවයි. පංතියේ ළමුන් සියලු දෙනාද ගුරුතුමිය පෙන්වාදුන් මේ අඩුපාඩුව හොඳින් තේරුම්ගත් බවක් ද පෙනෙන්නට තිබුණි.
                              

      ළමුන්ගේ වාක්‍ය රචනාව ගැන එලෙස අදහස් දැක්වූ ගුරුතුමිය එදින පංතිය අවසානයේ ළමුන්ට උපදෙස් දී ඇත්තේ පසුදින පංතියට පැමිණෙන විට පාසලේ විදුහල්පතිවරයා ගැන රචනාවක් ලියාගෙන එන ලෙසටයි. ළමුන්ද පසුදින පාසලට පැමිණ ඇත්තේ ගුරුතුමිය කී කාර්‍ය ඒ ආකාරයෙන්ම ඉටුකරමිනි. සුපුරුදු පරිදි ළමුන්ගේ පොත් පරික්ෂා කර බැලූ ගුරුතුමියට සිනහ පහල වුනේ ඉබේටමය. ඒ කපුටා ගැන ලියූ වාක්‍ය රචනාවේ ගුරුතුමිය පෙන්වාදුන් අඩුපාඩුව ඉතා අපූරුවට විදුහල්පතිවරයා ගැන ලියූ රචනාවේදී ළමුන් මගහරවාගෙන තිබෙනු දැකීමෙනි. එහිදී අප පාසලේ විදුහල්පතිවරයා වන්නේ කියා නම ඇතුලත්කර ඒ මහතායි යනුවෙන් සඳහන් කොට ඉන් පසුවට ඌ දිනපතා බයිසිකලයෙන් පාසලට පැමිණේ, ඌ ජාතික ඇඳුමෙන් සැරසී පාසලට එයි, ඌට වේවැලක් තිබේ, යනාදී වශයෙන් ළමුන් විසින් විදුහල්පති යන යෙදුම වෙනුවට ගුරුතුමියගේ උපදෙස් පිළිපදිමින් "ඌ", "උගේ" වැනි වචන ගළපා තිබෙන ආකාරය ඇයට බලාගත හැකිවී ඇත.
                                මදක් කල්පනා කළ ගුරුතුමියට තමා කලින් රචනාවේ අඩුපාඩු පෙන්වාදීමේදී යම් අතපසු වීමක් සිදුවී තිබුණු බව වැඩි වේලාවක් යන්නට පෙර වැටහිණි. ඒ "ඌ", "උගේ" වැනි යෙදීම් සාමාන්‍ය වශයෙන් ලියන භාශාවේදී සතුන් සම්බන්ධයෙන් යොදාගත්තද මනුස්සයන් සම්බන්ධයෙන් එලෙස ඒ වචන යෙදීම නොකරන බව කීමට ඇයට අමතක වී තිබීමයි. කෙසේ වෙතත් මේ සිදුවීම කළකට අමතක නොවන රසවත් සිද්ධියක් විය.